Πήγατε για δουλειά σε δημόσια υπηρεσία και σας ζήτησαν μίζα. Δώστε τους…στεγνά μέσω διαδικτύου.
Πόσο κοστίζει η νόμιμη επιστροφή φόρου στην Ινδία; Μίζα 10.000 ρουπιών.
Πόσο πάει να βάλεις το παιδί σου, που ήδη έχει συγκεντρώσει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, στο γυμνάσιο στο Ναϊρόμπι; Μπαξίσι 20.000 σελινιών.
Το να πάρεις δίπλωμα οδήγησης στο Πακιστάν, αφού έχεις περάσει επιτυχώς τις εξετάσεις; Λάδωμα 3.000 ρουπιών.
Αυτές είναι μερικές μόνο από τις 400.000 ανώνυμες καταγγελίες που έγιναν στην ιστοσελίδα Ipaidabribe.com (ελληνιστί πληρωσαμιζα.com) που έχουν δημιουργήσει η Σουάτι Ραμανατάν και ο σύζυγός της Ραμές.
Το σάιτ ξεκίνησε τον Αύγουστο του 2010 στην Ινδία και τώρα έχει επεκταθεί και σε άλλες χώρες. Σύμφωνα με την κ. Ραμανατάν, μη κυβερνητικοί οργανισμοί αλλά και κυβερνητικές υπηρεσίες από 17 χώρες έχουν επικοινωνήσει μαζί τους προκειμένου να στήσουν το δικό τους Ipaidabribe.com. Οπως λένε οι δημιουργοί του, το 80% των καταγγελιών αφορά γραφειοκράτες ή δημόσιους λειτουργούς που ζητούν το κατιτί τους για να παρέχουν υπηρεσίες ρουτίνας ή να προωθήσουν έγγραφα. Ηδη, δε, υπάρχουν σκέψεις για τη δημιουργία ενός συνασπισμού των υφιστάμενων ιστοσελίδων, οι διαχειριστές των οποίων θα μπορούσαν να συναντιούνται μία φορά κάθε χρόνο και να ανταλλάσσουν εμπειρίες και τεχνογνωσία.
Το ipaidabribe.com του Πακιστάν εκτιμά ότι η οικονομία της χώρας έχασε την τελευταία τετραετία 94 δισ. δολάρια από τη διαφθορά, τη φοροδιαφυγή και την προβληματική Δημόσια Διοίκηση.
Κάποιες από αυτές τις ιστοσελίδες – όπως η ινδική – χρηματοδοτούνται από ΜΚΟ, άλλες – όπως η κενυατική – βασίζονται στα οικονομικά των διαχειριστών τους. Η χρηματοδότηση είναι ένα από τα ζητήματα που απασχολούν όσους έχουν εμπλακεί στο εγχείρημα. Ορισμένοι, μάλιστα, σκέφτονται πως θα μπορούσαν να βασιστούν και σε μικρές δωρεές από τους χρήστες, στα πρότυπα της Wikipedia, για να συνεχίσουν το έργο τους. Ακόμη και σε διαφήμιση.
Πάντως, μέχρι σήμερα είναι δύσκολο να αποτιμηθεί κατά πόσο είναι αποτελεσματικές αυτές οι ιστοσελίδες. Σε μερικές περιπτώσεις, όπως στην Μπανγκαλόρ της Ινδίας, αδιάφθοροι δημόσιοι λειτουργοί έχουν χρησιμοποιήσει τις καταγγελίες που γίνονται σε αυτές και πέτυχαν να πείσουν τους προϊσταμένους τους να αναδιαρθρώσουν τις υπηρεσίες τους. Οχι κι άσχημα. Ομως αυτό δεν έχει γίνει ακόμη ο κανόνας. Ωστόσο, οι διαχειριστές τους και οι διάφοροι οργανισμοί που τους βοηθούν υποψιάζονται ότι δίνοντας στους απλούς πολίτες λόγο στην καταπολέμηση της διαφθοράς αποτρέπουν τους δημόσιους λειτουργούς από το να μπουν στον πειρασμό. Ο λόγος; Πολύ απλά, αυξάνονται οι πιθανότητες να τους πιάσουν επ’ αυτοφώρω.
Άντε και στα δικά μας…μπας και γλιτώσουμε από τις μίζες!