H HP σκοτώνει το webOS. Οι γνώστες θρηνούν και ορκίζονται εχθροί της

Αγαπητοί αναγνώστες, η παρούσα είδηση δεν αποτελεί μια ακόμη σαν και αυτές που γράφονται καθημερινά. Είναι το απόλυτο case study για το πως μια εταιρεία καίει εν μια νυκτί το καλύτερο χαρτί της. Κάτι σαν την περίπτωση της Nokia δηλαδή με το MeeGo, μόνο που εδώ έχει επενδύσει σε χρόνο, χρήμα, αλλεπάλληλες και βαρύγδουπες δηλώσεις, σε ένα φανατικό κοινό που στηρίζει ενεργά κάθε προσπάθεια της. Λοιπόν θα σας πω… Σε μια ανακοίνωση που έγινε χθές οι τύποι της HP είπαν το αδιανόητο: σταματούν οριστικά την εξέλιξη του webOS. Με ένα Touchpad που παλεύει να βρει τη θέση του στην αγορά και ένα Pre 3 που έχει μόλις κυκλοφορήσει. Κυρίες και κύριοι οι άνθρωποι της HP τα έκαναν «σώβρακο». Δεν άφησαν τίποτα. Well done.

Άλλοι προσκυνούν τα θεία. Και άλλοι το webOS της Palm. Υπάρχουν πολλοί λόγοι να παραθέσει κανείς σχετικά με την ποιότητα του λειτουργικού. Γιατί αποτελεί το καλύτερο στον πλανήτη, γιατί πολλοί το αντέγραψαν και το αντιγράφουν, γιατί μεγάλες εταιρείες αποκτούν στελέχη της Palm (προκειμένου να πάρουν έστω και μια σταγόνα από τη δεξαμενή της), γιατί ένας κατασκευαστής που σύστησε στον κόσμο τα PDA αποτέλεσε το άνδρο των geeks και των φανατικών με το mobility…

Και όμως… Η HP από δίπλα ακυρώνει τα πάντα, με τους χρήστες να βρίσκονται σε αναμονή και κάποιους άλλους να ξεροσταλιάζουν με tracking numbers περιμένοντας το δικό τους Pre smartphone. Έχουν γραφτεί πολλά ανά τον κόσμο στα forums. Κράτησα αυτό: «RIP Palm, RIP webOS. It was nice knowing you». Σαν φανατικός που είμαι με την τεχνολογία και δη με τα κινητά δεν μπορώ να βλέπω πλατφόρμες σαν το MeeGo και το webOS να χάνονται από λάθος άτομα σε λάθος θέσεις. Ναι ξέρω, παίζονται πολλά. To θέμα είναι πως οτιδήποτε καλό, αργά η γρήγορα, τελειώνει. Το webOS έγινε καπνός. Σενάριο, σκηνοθεσία, οργάνωση παραγωγής, όλα η HP. Από εδώ και στο εξής δεν θα επενδύω εύκολα τα χρήματα μου σε κινητά. Και κλείνω με ένα στίχο του Θεοφάνους, γιατί η αλήθεια είναι πως όσα και αν ειπωθούν η ουσία παραμένει: «Τα πράγματα τα όμορφα, όσο τα θέλεις χάνονται τυχαία…»

via digital life